Het bestaande clubhuis stamt uit de jaren 60 en is achtereenvolgens gebruikt door de lokale voetbal- en korfbalclub voordat hockeyclub IJsseloever er in 2000 in trok. Het pand is zeer intensief gebruikt en zowel technisch, esthetisch als in gebruik sterk verouderd. Besloten werd dan ook om het te slopen en nieuw te bouwen.
Het programma is grofweg te verdelen in twee delen: de kleedkamers en alles wat daarbij hoort, en het clubhuis zelf. Gekozen is om de kleedkamers deels verdiept te leggen en daarop het clubhuis te realiseren. Doordat het clubhuis hoger staat is er mooi zicht op de velden, en het verhoogde maaiveld dient meteen als terras en tribune. Het souterrain is vormgegeven in beton, het lichte clubhuis met zijn houten gevelbekleding contrasteert daar mooi mee en staat als een paviljoen op het basement. De veldzijde is zo transparant mogelijk gehouden met glazen puien die in de zomer open kunnen staan waardoor binnen en buiten in elkaar overvloeien. Om de ondergeschikte functie van de overige gevelopeningen te accentueren wordt het zicht daardoor gefilterd door lamellen. De gevel is opgetild naar de zijde van de aankomstroute en ontsluiting van het terrein om aan te sluiten bij de hoogte van de naastgelegen sporthal en de entree en het gebouw statuur te geven. De veldzijde is juist laag gehouden om de menselijke maat te houden: dit is ook de terras- en verblijfsruimte. De indeling van het clubhuis is opgedeeld in verschillende plekken die open en dicht gezet kunnen worden al naar gelang het gebruik daar om vraagt. Zo is de indeling flexibel en voor verschillende manieren van gebruik en aantal aanwezige mensen geschikt.
Het dak wordt volledig vol gelegd met zonnepanelen waardoor zowel de benodigde elektriciteit voor het nieuwe clubhuis als alle veldverlichting zelf wordt opgewekt.
